Gure salaketa guztiek ordea, ez dute deusetarako balio izan, Hezkuntza Sailak gure salaketa guztien aurrean nahita entzungorrarena egin du. Etekin ekonomikoei dagokienez, jada erakutsitakoaz gain ezer gutxi berri gehitu dezakegu guk. Baina komeni da gogoratzea kontratazio orotan nahitanahiez bete behar diren baldintza plegu administratibo eta teknikoak daudela, Eusko Jaurlaritzak idatzi eta adosten dituenak. Bete beharreko baldintzak gainera ez dira gutxi, eta bere burua garden eta arduratsutzat duen edozein Administraziok, baditu, izan behar ditu edo izan beharko lituzke baldintzok betearazteko eta kontrolatzeko beharrezko mekanismoak. Beraz, LABetik zera diogu, kasu honetan baldintzak betetzen zirela kontrolatu ez bada, Hezkuntza Sailak nahi izan ez duelako izan da, eta beraz, Hezkuntza Saila da trama guzti honen azken erantzulea. Horregatik diogu Cristina Uriarte ezin dela azaldu auzi honetan ardurarik izango ez balu bezala. Argi dugu, eta horrela salatzen dugu, hiru gobernu izan direla honen arduradun zuzenak, Ibarretxerena, Patxi Lopezena eta orain Urkullurena, baina orain Cristina Uriarte da azken arduraduna, eta hala seinalatzen dugu. Hezkuntza Sailburuak ezin du, beste barik, enpresek eta berak zuzentzen duen Sailak egindako iruzur honek familiengan eraginik izan ez duela esan. Hori ez da horrela, familiak ez behin, baizik eta bigarrenez pairatu dituzte egoera honen ondorioak. Alde batetik, urterik urtera izandako kuoten igoeragatik, eta bestetik, gainerako herritarron modura, zerbitzu hau hornitzeko Ogasun publikoaren zergadun bezala.
Afera guzti honetan bada beste kolektibo kaltetu bat, jantokietako langileen kolektiboa hain zuzen ere. Kolektibo honek hiru urte jarraian egin zituen bere lan baldintzak negoziatzen, 40 egunetik gorako grebak egin behar izan zituzten, gatazka honetan zehar enpresek langileen eskakizunak arrazoi ekonomikoengatik onartezinak zirela esaten zuten behin eta berriz. Enpresek ordea, diru etekin handiak ateratzen zituzten kontratazioetatik, izan ere Hezkuntza Sailak, orduko ordaindutako 25 euroetatik langileek 12 euro besterik ez baitzuten jasotzen. (Gogoratu enpresa hauen dedikazioa menuak egitea dela, eta ez kontratazioa). Auzi honen biktimak langileak, eskola umeak, eta familiak izan dira. Hortaz, Uriarte Sailburua erantzule nagusitzat seinalatzen dugu eta bere dimisioa eskatu besterik ez zaigu geratzen. Hezkuntza Saila izan da, bere ekimenez edo bere hutsegitez, ustelkeria kasu honetan beharrezko kolaboratzailea, eta 7 milioi euro kendu izanaren biktimak, eskola umeak, gurasoak, langileak eta herritarrak izan dira. 2000 urtean erabaki zen eta egundo behin ere eguneratu ez den kudeaketa eredu hura zaharkitua geratu da, edo zaharkitua baino, garbi geratu da guztiz eredu okerra dela jantokietako elikadura bezalako gain sentiberetan. Jantokien kudeaketa orain 16 urtekoa da, familia eta langileen eskakizunei entzungor eginez inongo bilakaerarik gabe jarraitzen duelarik. Gertatutakoaren harira Uriarte Sailburuak zerbitzuaren kalitatea bermatu egingo dela adierazi du, hau guztiz faltsua da. Izatez, dagoeneko kalitatearen galera nabarmena da, kexak eguneroko kontu bilakatu dira, eta orain hiru aste esleipenak aldatu zirenean areagotu dira. Intzidentzia pila dago zerbitzuaren kalitate eta lan baldintzen inguruan. Kudeaketa modu honek ez du balio, eta kudeaketa gardena izango duen kalitatezko zerbitzua izan, eta lan baldintzak hobetu nahi baditugu bestelako eredu integral eta integratzailea eraiki behar dugula garbi dago. LABek, jantokietako zein irakaskuntzako lehen indarra izanik, sare publikoko jantokietako funtzionamendu eta kudeaketa modua aztertzeko hiruko mahai bat osatzea proposatzen du, administrazioa, familiak eta langileen parte hartzearekin (irakasleak zein jantokietakoak). Funtzionamendu berri bat adostu behar dugu, funtzionamendu berri bat lan baldintzak, zerbitzuaren kalitatea eta gardentasuna bermatuko dituena. Mahai hau ahalik azkarren osatu dadila exijitzen dugu ahal dela datorren ikasturteari begira abian jar dezagun.