Xabier Begoñak taberna batean zerbitzari gisa lan egiten zuen 2012an lanik gabe gelditu zen arte. Orduan, supermerkatu bateko arrandegian hasi zen lanean, eta bertan, asko irakatsi zioten. 3 urte eta gero beste arrandegi batera joan zen, eta azkenean, gaur egun duen negozioa ireki zuen.
Begoñaren esanetan, denboraldiko eta hemengo arraina soilik saltzen dute: "Belatza, antxoa, berdela, itsas-zapoa, oilar txikiak eta handiak, bakailao... baina dena hemengoa. Guztia da Atlantikotik ekarritakoa".
Hala, aitortu digu bere bezeroak betikoak direla, "% 90 fidelak". Euren profilari erreparatuz, gehienbat jende nagusia dela dio; gazteak normalean goizetan ez daudelako herrian, eta orduan da arrandegiek irekitzen duten momentua. "Aldagai asko kontuan hartu behar dira: denbora, dirua, bizitzako erritmoa... Larunbatetan jende gaztea etortzen da, eta asteartetik ostiralera, nagusiak".
Era berean, arreta handia jartzen diote arrainaren azken prozesuari, eta horrek ezberdintzen dituela uste du. "Arraina oso garbi eta siku heltzen da etxera, eta erretilu batean jartzen dugu beti. Asko zaintzen dugu erosketaren azkenengo prozesu hori", onartu du Begoñak.