Gaurko egunean, ezinezkoa zaigu Xabierren figura gogora ekartzea. 36 urte dira jada GALek erail zuenetik. Xabierren bizitzak zer edo zer erakusten badigu, herri honekiko ardura eta konpromisoa dira. Horregatik sartu zen buru-belarri Algortako ikastolaren sorreran, besteek euskaraz bizitzeko eskubidea izan zezaten txiki-txikitatik. Eta agian motibo berdinek bultzatu zuten Eginen sorreran parte hartzera, ahotsik ez zutenei ahotsa eman nahian. Xabierrek zihoen bezala,”nere bizitzak, ez luke batere zentzurik ezkutuan eta ahal dudana eskaini ezinean ibili beharko banu”.
Zure oroimena oso bizia dago Algortan, Xabier. Zure izena aipatzea nahikoa da utzi duzun oroimenaren goxoa nabaritzeko.
Agur eta ohore, Xabier!
Gogoan zaitugu!