Antzezlan honek "berba" egiten du zerbait maite eta galtzen dugunean gertatzen zaigunaren eta sentitzen dugunaren inguruan, eta, jakina, gainditzeko dugun gaitasunaren gainean.
Euria berbarik gabeko obra da, eta eszenak forma bisualetan oinarrituz kontatzen dira. Elkarren ondoan ipinitako lengoaia osagarriak izango dira antzerkia eta dantza, istorioaren esanetara, Markeliñe taldeko kideek zehaztu dutenez. Dantzatutako antzerki garbi horretan, protagonistak aterki bigaz daukan elkarbizitza berezia kontatzen digu. Ur-tantak daude, aterki biakaz bizi den pertsonaia, lanabes kaxa bat, gauzak eskegitzeko kakoak, plantxa ero bat, abesti triste baten gaineko keinu ederrak, berokia, kanpora ematen duen leiho bat, oroitzapenen iratzargailua, eta marraztutako eguzkia ere bai.