Lehengoan, ez dakit zenbat aldiz ikusi zintudan harro, dotore pasarelaren gainean; edo hobeto esanda, entzun, eta harrituta gelditu nintzen. Eta ez dakit zergatik. Agian, egun seinalatua zelako, eta zu horretaz baliatu zinelako horrenbeste denbora, askoren ahotan, giltzapetuta eman ostean, zeure burua biluzteko? Baliteke. Halarik ere, nahikoa ausarta izan behar hitzez gosetutako hamalau mila lagunen aurrean, horrenbeste bider plazara jalgitzeko.
Ez dakit, gainontzekoek, baina nik sekulako lotsa sentitu nuen horrelako testu inguru batean zu honela ikustea, eta zure berririk ez izatea. Inoiz burutik pasatu zitzaidan ondokoari galdetzea, baina hain nintzen lotsa, saioa bukatu arte itxaroten izan bainintzen etxera joateko, eta eleen presondegian zure arrastoa topatzeko. Nahiz eta jakin euskaldun asko, hitzetan, erkina garen, orain badakit nor zaren, eta orain badakit, edozein lekutan zaudela ere, inoiz ez zaitudala ahaztuko, eta beti egongo zarela burumuinaren bazterren batean, entzundako saioa bezala.
HIRUKA gure eskualdeko euskara hutsezko hedabide bakarra da; egunero 10 udalerriren berri ematen dugu, eta hilabetero doan duzu aldizkaria kalean, tokiko komertzioetan zein erakunde publikoen egoitzetan. Eta orain doan bidaliko dizugu etxera nahi izanez gero! Proiektua bizirik jarraitzeko, ezinbestekoa dugu zu bezalako irakurleen babesa eta ekarpen ekonomikoa.