BBKren Briñas eta Sukarrieta hainbat urtetan probatu genituen. Batean zaldiak eta bestean piraguak. Foru Aldundiko udalekuetara ere hirukoteka apuntatzen ginen. Sekula ez ditut ahaztuko Zarautzen Mikel eta Ardarekin bizi izandako abenturak, Urdaibaiko Hitchcocken eszenen birsortzea Zior, Gerarda eta Fatirekin (Patri Espinar handia hezitzaile genuela), edo Izabako 2.000 metroak aldapan gora egitea. Gero bertso-udalekuak iritsi ziren eta, hor bai, hor nire "pueblo" maitea aurkitu nuen, hantxe zegoen nire familia. Nire "pueblo"-a ibiltaria zen, Euskal Herria zen, eta bulegoa Markina eta Elgoibar arteko baserri batean zegoen, Aubixan. Hantxe pasatu ditut azken hamazazpi udak, bertso-udalekuetan.
Hori bai, rankinga egin behar banu, Euskal Udalekuak kokatuko nituzke lehen. "Txoko txiki polit bat gordetzen du Arabak, non abuztuan ohi diren Euskal udalekuak". Behin baino ez nintzen egon, begirale gisa: bidaia bakarra, inoiz ahaztuko ez dudana. Euskal gizartearentzat eredu izan litekeen proiektua da; uda abenturaz bete eta horiek euskaraz bizitzeko aukera ematen duena, auzolanetik eta euskal kulturatik. Euskara, natura eta elkarbizitzaz gain, berdintasuna eta kooperazioa ere lantzen dira. Euskal Herri osoko gazte asko boluntario aritzen dira, "gozatzea eta gozaraztea sari" (Josu Agirre herrikidearen hitzetan); ez bakarrik Bernedon, baita Abaigar eta Goñin ere. Uda gero eta hurbilago dago, plan bila bazabiltza... ez egin zalantzarik.