Azkenaldian, sumatu dut haserretzeko aldarrikapenak beste balore batzuk alde batera uztea eragin duela. Emakumeok sumindu behar gara daukagunaren aurrean, batez ere, duela gutxi arte ezin izan dugulako egin. Baina zer egin beharko genuke gero hainbeste amorrurekin? Mugimendu sozialen pedagogia faltak larritzen nau, zenbait sentimendu eta pertsona kanpoan uzteak. Feminismoarekiko arbuiaren zergatia aztertzerakoan datu anitz sartzen dira ekuazioan, baina gure aldetik borrokak zenbait sektore ez barneratzeko joerari buruz hausnartu beharko genukeela uste dut.
Noski, bada emakumeon borroka, eta gure protagonismoa itxuragabetu gabe, beharbada haserreak eskua eman beharko lioke samurtasunari, emozio anitzek izan dezaten lekua. Beharbada gizonek haien lekua topatu beharko lukete ez «aliatu» soil gisa, baizik eta mugimenduaren parte diren pieza bezala. Hau nola egin mendeko eztabaida izan liteke.