Aitortzen duenez, txikitatik izan zuen bere herria ez zen beste tokiren batean bizitzeko grina, "kostatik gertu". Hala, besteak beste, Iruñean eta Londresen bizi izan da, lanean. Azken horretan izan zuen lehenengo harremana Algortagaz, tokiko bi pertsonakaz konpartitzen baitzuen pisua han, eta haietako batek eskaini zion Algortara etortzea. "Oso harreman ona izan genuen, eta, gaur egun, nire 'familia' dira hemen".
Albaceteri dagokionez, Jimenezek dio daborduko bere familiak eta lagunek Vasco deitzen diotela, berba egiteko modua aldatu duelako, "eta, egia esan, haiekin nagoenean hango azentua nabaritzen dut, orain gutxira arte existitzen ez zena uste nuena". Albacete Mantxako New York dela dio, "inguruko udalerri populatuena", eta gogoratzen du famatua dela aizto eta labanengatik. Jendeari dagokionez, haien burua "mantxatar petotzat" dutela dio, eta haien ezaugarria "umiltasuna eta umorea". Jan-edanaren harira, hango esamolde bat ekarri du gogora, "del cerdo hasta los andares", edozein tabernatan topa daitekeelako txerrikiren bat. "Harrituko zinatekete mantxatar entsalada bat eskatzerakoan". Hala ere, bere jatekorik gogoena atascaburras da, patata, bakailaoa, berakatza eta olioa almaizean xehatuta. Ardo onak ere badituztela dio, inguruan mahasti asko daudelako, Gaztela Mantxa jatorri-izena dutenak.
Inguruan leku asko daude bisitatzeko, hala nola Río Mundoren jaiotza, urtero reventón izeneko fenomenoa hartzen duena, eta Alcala de Júcar herria, "penintsulako politenetarikoa".
| Nongoa |
Albacete, Gaztela Mantxa |
| Adina |
38 urte |
| Zertan dabil? |
Uneotan, ikasten |
| Noiz heldu zen Euskal Herrira? |
2019ko ekainean |
| Noiz arte hemen? |
Auskalo |