1999ko apirilaren 24an, hainbat pertsonek kalean bizi zen Alejo Aznar eskaleari eraso egin zioten Itzubaltzeta/Romoko San Jose elizako atarietan. Bi metroko burdin-barra bat erabili zuten biktima jipoitzeko, zaborrontzien eremuak mugatzeko erabiltzen ziren horietakoak, El Pais egunkariak garai hartan publikatutakoaren arabera. Kronikek diotenez, erasotzaileek behin baino gehiagotan jazarri zuten Aznar, hura mehatxatzen eta umiliatzen, jipoia emanez hil zuten arte.
Hilketak oihartzuna izan zuen komunikabideetan, baina, astelehenean elkarretaratzean batutakoek deitoratu zutenez, ondorengo isiltasuna "beldurgarria" izan zen. Inork ez zuen testigantzarik eman, inork ez zuen ezer ikusi, antza: "Alejo ez zen inor". Hilketan parte hartu zutenetatik pertsona bakarra kondenatu zuen epaileak, "komunitatearentzako lanak" egitera.
"Gertaera krudel horrek eta izan zituen ondorioek agerian uzten dute jendartearen jarrera hipokrita, paternalista; ahulenarekin gogor jarduten duena eta indartsuarekin ahul. Jendarte kapitalista, kontsumoa eta arrakasta bezalako balioetan sostengatzen da, eta Alejok aspaldi utzia zion produktibo izateari. Zikina eta marjinala zen", salatu zuten elkarretaratzean. "Ez zen estetikoa, azalekoa gailentzen den jendarte horrek ez zuen Alejorentzako lekurik. Inori ez zion axolarik etxegabe honek", azpimarratu zuten.
Alejo Aznar gogoan izateaz gainera, elkarretaratzean batutakoek azaldu zuten kalean bizi diren pertsonen % 47k erasoak eta umiliazioak pairatu dituela, RAIS fundazioaren txostenak emandako datuak mahai-gaineratuta. Era berean, jakinarazi zuten erasotzaileen % 28,4 festan zeuden gazteak izaten direla, % 10 poliziak eta % 7,3 talde neonaziak.
Elkarretaratzearen argazkiak Sare Antifaxistak bidalitakoak dira.
