Testuinguru horretan, Carlos Iturgaitzek, hemendik gutxira eurodiputatu euskaldun bakarra izango dena, harritu ninduen: niri esaten zizkidan baina prentsarako zuzenduta zeuden buruz ikasitako eleetan ez zegoen akatsik edo hutsik. Esaldiak borobilak eta ondo ahozkatuak iruditu zitzaizkidan. Zer eboluzioa orain dela hamar bat urte zazpi lurraldez osatutako Euskal Herria onartuz Maddalen Iriarte ikaratu zuen euskaldunberri trakets harengandik hona!
Konparazioak
Baina, Ortuondok menperatzen ez duen hizkuntzaz aparte Josuk telebistarako grabatu duen Galeuscako iragarki lotsagarriak garai batean bolo-bolo ibili ziren 2.000 pezetako bilete faltsuak gogoratu zizkidan, Ortuondo, eres más falso que este billete zeukaten leloa eta guzti, Iturgaitzen diskurtsoak ez zeukan alde onik: zatar, zakar, harroputz, hitz-potolodun eta, jakina, apartheidzale eta faxista zen. Orain, konplexubakoa esaten omen zaio horri.
Kaixo, Loyola
Iturgaitz joan egingo zaigu Mayor Orejarekin batera gainera lehen Fhürercitok egin bezala. Aspaldidanik horrela izan da beti, eta domuit vascones leloa ere armarrietan jarri dituzte bata bestearen atzetik. Aldiz, Euskal Herriak tinko jarraitzen du. Azken proba HZko emaitzetan dago. Orain, Carlos joanda, EAEko Alderdi Popularreko lehendakaritzagai den Markinako Loyola de Palaciori (Jauregizar omen zen abizena Madrilen aldatu baino lehen) konponbide baten alde egitea ala Errolan bezain garaitua irtetea dagokio.