Hala ere, onartu beharrean nago diru gehien daukan munduaren aldea ez dela bereziki zoriontsua, pentsa litekeenaren kontra. Mendebaldeko gizartea esaten zaion honetan (zergatik mendebaldeko? Mundua biribila uste nuen), depresioa eta antsietatea dira gaitzik hedatuenetakoak. Lasaigarriak saltzen dituzten enpresak zoriontasuna bermatzen ez duen diruaz betetzen dituzte poltsikoak. Denetik dugu, baina ez du ematen nahikoa denik. Ez gara gose, autoak binaka erosten ditugu, komuna daukagu, eta komun barruan etxeko bakoitzarentzako eskuohial bana, eta pare bat garagardo hartzeko zeozer geratzen zaigu gainera.
Zergatik daukagu depresioa, zergatik antsietatea? Goseak akabatzen dituenengan, orain mende batetik senda daitezkeen gaixotasunek jota hiltzen direnengan, beren buruak gordetzeko etxerik ez daukatenengan (hipotekariekin ala hipotekarik gabe)
ulertzekoa litzakete, baina gugan? Nonork daki zergatik diruak ez gaituen zoriontsu egiten? Nik ez, baina uste dut Groutxo Groutxo izan bazen- ez zebilela guztiz oker: beharbada, barruko ahots batek diosku munduaren beste aldekoei lapurtzen dizkiegun ondasun guztiak ez direla nahikoa dirua baino garrantzitsuagoak diren gauza gutxi horiek erosteko. Norberak erabaki deala zeintzuk gauza diren.