Love and hate (Itzubaltzeta gaztetxeko jendeari) - Unai Garate / gidoigilea

Itzubaltzeta gaztetxeari agurra eman ziotenek, kantak zioen moduan, pankarta atzean love and hate, amodioa eta gorrotoa zeramaten eskuetako hatzamarretan tatuaturik. Amodioa eskuez eraiki zutenari, gorrotoa kolpeka bota zutenei. Indar polizialek, Cisjordaniako auzoetan garbiketa etnikoa balitz, “mugitzen den orori, erasotu” leloari jarraitzen zioten, harresiaz bestaldetik. Eta segidan beraien basurde aterpeetara bueltatu.

Zeren eta , harresiaz bestaldeko ezjakintasunak, hil gura izan ditu askoren ametsak(baina lurperatu ez), ezjakintasunak ezabatu ditu kaleko hitzak, ezjakintasunak ixilarazi ditu kantuak, ezjakintasunak eraikin zaharra ilusioez hustu du, ezjakintasunaren eskizofrenia pozik dago, itzubaltzetako zaborreen artean orain, katuak baino ez bizi direlako.


Baina autogestioa, adierazpen askatasuna, herri kultura, eta aisialdi alternatiboa kontzeptu horien guztien gainetik pertsonak daude, Itzubaltzetaren errealitatea gauzatzen lanean jardutako pertsonak. Horrekin ordea, nekez bukatuko duzue.
Aurreko egunean manifestaldian,
“zer gertatzen da eskuekin eraiki dugun horrekin,
zer gertatzen da maite dudanarekin?”
zioten neskatxa horren bustitako begiek. Hitz guztien gainetik, berriro diotsuet.

Eta orain oroimenera irudi hauek ekarritakoan , aspaldi amak esandakoa datorkit burura: “amets bat gauzatzen denean, beste bat dator ostean”, eta harresiaz bestaldekoek, gaztetxea ikustera ere ausartzen ez direnek, ez dute hori aintzat hartu, bihotzez egindakoaz ezer ez dakitelako.

Gora Gaztetxeak, gora bihotzak!