Espainia da, ezbairik gabe, zoroetxe politikoaren eredurik onena. Eskerrak Aznar presidente ohia munduan bueltaka aritzen dela Europarrek Iparamerikarren aurkako joera dutela esaten. Bere azken bidai garrantzitsuak Israelera eta Estatu Batuetara egin izana, adierazgarria da oso. Baina aldaketak bere alderdian ere ematen ari dira, Valentzian oraingoan. Gatazka bizia dute bertako Alderdi Popularraren baitan, duela hile batzuk Gallardonek Madrilen piztu zuena baino dezente deigarriagoa. Badirudi Espainiako alderdi handiek ez dakitela batasunari eusten agintetik kanpo bizi direnean. Agintean egotea ez ei da horretarako konponbidea, sozialistaren batek bere alderdikoa den gobernuari indultuak sartzeko zuloak proposatzen ibiltzea frogatzen duen moduan.
Guardia Zibilak, bere lekua izan du azken asteetan, gaurkotasunaren erakustoki horretan, eta ez bakarrik ohitura duen legez zenbait gazte euskaldun jipoitu dituelako. Lan horretan adituak direla egiaztatzeaz gain, dinamitaren joan-etorrien gaineko ardura handirik ez dutela agertu dute ere. Argi dago irizpide bakarra euskaldun usaina duen gauza oro miatzea dela, horregatik, euskal abizen edo jatorririk ez dutenek, lasai egon daitezke.