Ez zaizkit zeremonia erlijiosoak batere gustatzen, baina beno, batzutan familiarekin konplitu beharra dago. Larunbatean Josu bataiatu zuten [Leioako elizan], Olaia lehengusinaren semea eta hara joan ginen aita, ama eta hirurok. 17.30etan hasi behar zen, baina apaizak ordu laurden lehenago sartzeko eskatu zigun. Zergatik? Entsaiatzeko abestiak! Lehen aldia hau gertatzen zaidana. Baina bereziena meza bera izan zen, lau hizkuntzatan egin baitzen: euskara, gaztelera, katalana eta ingelera. Bitxia ez? Ume baten gurasoak katalanak ziren eta beste batzuk ingelesak. Apaizak esan zuen bezala: zer gutxiago familia bakoitzaren jatorrizko hizkuntzan egitea baino? Oso ondo iruditu zitzaidan, baina atzerrira joango bagina berdina egingo lukete?
Nahikari Ayok gaur Nire begietatik bere bitakoran argitaratua. Argazkia:
Nahikari Ayo.