Piztiburua, lehoi emea oraingoan, bere diskurtso antzu eta pozoitsua zabaltzen hasi da orroaka. Astakume preso batek bere ezadostasuna agertzen hasi bezain laster, basapiztikume odolzaleak bere gainera oldartu dira otso gosetien gisa, bere gainera eta beste astakume preso eta ez-presoen gainera ere, une hartan harrapakina bertatik alde egin lezakeen esperantza nimiño bat zabaldu balitz bezala. Oraingoan astakumeak kantuan eta goraka hasi dira, mundu osoari haiek asto sentitzen direla eta bere astotasunaz harro daudela erakutsi nahirik, bai eta astotasuna defenditzeagatik krimenik egin ez dutela adierazi nahirik ere.
Piztiek, pizti izateagatik, pizti gisa jokatzen dute, eta bere piztitasunean ez dute onartzen harrapakina kantuan has lezakeenik. Izan ere Ekidazu herri kantaria da, eta Piztiagako piztiek bere piztikeria erakutsiz kantua ere zapaltzen dute; izan ere, haiek inoiz ez dute kantatzen garaipen kantuak ez badira, eta horiek ere txarto eta orroaka. Beraz astakume guztiak oihuka eta bultzaka gelatik kanpora bidali dituzte, ilunagoa eta ustelagoa den beste zulo batera batzuk, basapiztikumeez inguratutako kale hotz eta lugorrietara beste batzuk.
Azkenean bakea lortu dute. Astakume guztiak kanporaturik, piztiek bere garaipen sententzia zabalduko dute orroaka. Baina nori zabaldu ordea?. Haiek bakarrik geratu dira barruan. Orain ez dute ez kanturik ez asto aharrantzarik entzun beharrik, bakea lortu dute. Orain bakarrik daude kanposantuetako bake ederrean. Baina lehenago kobazuloan astrapalak egonagatik ere bakarrik zeuden, eta etorkizunean inoiz baino bakartiago eta isolatuago egongo dira, bakeaz gain justizia nagusituko baita gure lurretan, astasendiok aspaldi aldarrikatzen gabiltzan justizia.
Mikel Zaratek Ekidazu eta Piztiaga herriak aipatzen zituen “Ekidazuko astasendia” alegi gogoangarrian. Gaur Piztiagako kobazulo ziztrin eta usteldu haietako bat ikusi dut aurrez aurre: bertan basapizti koadrila dago, bere ehiza piezak kaioletan sarturik, eta ospatzear duten oturuntza aurreikusita adurra dariela, gorrotoaren eta mendeku-gosearen adurra, kiratsa dariona. Kristalezko kaiola txukun dotoreetan, astakumeak giltzapeturik, astaita eta astamaren seme eta ilobak, bihotzik eta gizalegerik ez duten basapiztikumeez inguraturik, lantzean behin keinu mehatxagarriak egiten dizkietenak. Kobazuloan inguruko faunaren aleak sartzen hasi dira: basapiztia basapiztiaren atzetik, denak harrapakina zokoraturik eta bentzuturik ikusi guran, haiei ere ahotik adurra dariela. Azkenean, eta piztiek itxuraz gizalegerik ere badutela erakusteko asmoz, astakumeen senideak sartu dira, hauek ere basapiztikume oldarkor eta krudelez inguraturik. Pena bat dute basapiztikume horiek: senide hauek ere giltzaperatzeko oraindik hainbeste kaiolarik ez dute egin. Haiek denbora onak Auswitz eta Mathausenekoak!
Irakurle agurgarria:
HIRUKA gure eskualdeko euskara hutsezko hedabide bakarra da; egunero 10 udalerriren berri ematen dugu, eta hilabetero doan duzu aldizkaria kalean, tokiko komertzioetan zein erakunde publikoen egoitzetan. Eta orain doan bidaliko dizugu etxera nahi izanez gero! Proiektua bizirik jarraitzeko, ezinbestekoa dugu zu bezalako irakurleen babesa eta ekarpen ekonomikoa.
Egin zaitez HIRUKAlagun eta gozatu euskaraz!
Izan zaitez HIRUKAlagun