Alabaina nire poza putzuan amildu zen denbora luze samarra pasaturik. Sarritan eguraldi euritsu eta hezeak eguzkiari tartea emango diola pentsa genezake, baina hodeiak traidoreak dira, eta konturatu orduko aterkiak berriz zabaldu baino lehen euriak bere indarrarekin erasotzen gaitu, batzuetan ahul besteetan bortitz. Kontua da ezen treneko elkarrizketa hartan ikusi uste izan nuen eguzkiak ez zuela ez argirik ez berotasunik emango. Denbora pasatu, eta On Joxandresek gure itsasontziaren burukidea zela konturatu nintzen, eta itsasontziaren interes ekonomikoak babesten zebilen aitzakian, beste burukideekin batera makinako marinel batzuen aurkako jazarpen ezkutua jarri zuen abian. Eta ni, inozo honek, tarte hartan itsasontzia denona zela pentsatzen nuen. Ordura arte, berak beti azpimarratzen zuen nor zen aginte zubiko burukidea eta nor makinako marinel hutsa. Denok itsasontzi barruan geunden, bai, baina batzuk euren eserlekuak eta tokiak finko zeukatela, herrian omen zeukaten halako ospe on baten ondorioz irabazirik. Eta, jakina, irabazleak egoteko galtzaileak ere egon behar dira, eta batzuok herrian ospe txarra irabazten ari ginen, antza.
Hala eta guztiz ere, marinel batzuk uretara jaurtiak izateko arriskutan bageunden ere, makinako marinel arduradunak zubiko agintarien laguntzaileak ziren, eta horrek giroari halako kirats astun bat zabaltzen zion, elkarbizitza erabat usteltzen zuena. Horrexegatik On Joxandresek, gainontzeko burukideak eta marinel fidel batzuekin batera, txalupa txiki batean ezarri eta itsaso zabal eta hotzaren erdian jarri ninduen gupidarik gabe. Inguruan ez irlarik ez beste itsasontzirik.
Harrez geroztik, bere berri gehiagorik ez dut izan. Hala ere, gaur egun oraindik trenaren barruan ikusten dut bere handiki planta eta guzti. Orain ondo dakit egun heze eta ustel hartatik babesteko beroki hartaz gain, handikeriaren geruza ere bazeramala gainean inguruko marinel ustez arriskutsu horietatik babesteko. Baina bera orduan ez zen ustelkeria barrutik zeramalako kontuan erori, eta gaur egun seguru nago gorputz argal eta garai horri orduan baino ustel usain handiagoa dariola, ustel usain bat egunetik egunera handiagotuz doana, eta gero eta jende gehiagok igartzen duena. Azken emaitzak ikustea besterik ez dago.