Ospitalean krisialdien ondoko egoera kontrolatu eta egonkortu egiten da. Hala ere, hori ere ez da soluzioa. Eta, esate baterako, ekainaren 18an krisialdi larria izan zuen bertan. Zaindariek lurrean botata topatu zuten, konorte barik, mingaina ebakita… "Aipatu behar da ospitalean 1. graduko espetxeko baldintzak ezartzen zaizkiela bertan diren presoei, eta normalean presoak pixka bat hobera egin orduko alta eskatu eta espetxera joan nahi izaten dutela", azaldu du Uribe Kostako AAMk. Figueroaren amak baimena dauka berarekin 24 orduak egoteko. Hala ere, askotan, "guardian dauden ertzainen arabera, trabak eta oztopoak" ere jartzen dizkiote. Azken egonaldi honetan egun batean 3 ordu eduki zuten itxarongelan baimena iritsi ei ez zelako, errepresioaren kontrako erakundeak salatutakoaren arabera. Edo bazkaltzeko irten eta sartzen denean ertzainek bateko edo besteko miaketak egiten dizkiote.
Hurbiltasuna
"Eta hala eta guztiz ere epilepsia kasuetan hurbileko pertsonen harremana funtsezkoa da, arreta zuzena egiten duelako eta bere egoera zuzenean ezagutzen duelako. Medikuak ere eguneroko egoera jakiteko berari galdetu beharra dauka. Eta azken batean ospitalean dagoenean hobera egiten badu gehienbat hurbileko pertsonen harreman eta arretaren eraginez izaten da. Anjelen eboluzioa okerrera doanean, behin-betiko soluzioa ezinbestekoa da. Gero eta okerrago dago eta espetxea-ospitalea-espetxea-ospitalea bueltaka ibiltzeak ez du ezer konpontzen, gaixotasun sendaezina izanik ezer konpontzerik ez duenez", gaineratu dute.