Palestinarekin elkartasun aktiboa egiteko modua da boikota. Ez gara sartuko Avishai Cohenen gaineko balorazio pertsonaletan, ez bada, estatu horretako biztanlea den heinean horrelako Israel bati ez esatea, boikot egitea, alegia, berari ere badagokiola esateko.
Israeli ez esatea ez da "bakea"-ren alde agertzea, ez da nahikoa "bi estatu"-ren konponbidearen alde mintzatzea, ez da nahikoa unean uneko israeldar Gobernuari kritika egitea, edo Armadaren gehiegikeria bat gaitzestea. Hori denek egiten dute: oposizioan dagoen israeldar alderdi politikoek, Europar Batasunak, AEB-k, NBE-k, Jaurlaritzak...
Eta orduan zer?
Bada, Israelek Nakba-n izan zuen erantzukizuna onartu behar du, hau da, Israelgo Estatua sortu zuten bezala sortu izana dela gatazkaren erroa, eta hori konpontzean datzala konponbidea. Nakbaren ondorioz daude 4 miloi errefuxiatu, Apartheid harresia, Israelen bizi diren palestinarrak sistema arrazista batean bizitzea, etengabe kolonia berriak eraikitzea baita Gazan eta Zisjordanian ere, preso politikoak...
Israelek estatu-politika horri eman behar dio amaiera. Bien bitartean Palestinatik zera eskatzen digute: "Hego Afrika estatu arrazistari 80. hamarkadan egin zenioten boikota egin ezazue orain Israelek gurekiko zapalkuntza koloniala eten dezan".
Avishai Cohenek, israeldar biztanlea den heinean, israeldar musikaren ordezkaria den heinean, israeldar kulturaren artista gorenetako den heinean, badu ardura Palestinaren zapalkuntzan, eta geuk badugu ardura 60 urte diraun genozidio honi amaiera emateko.
Ruben Sanchez Bakaikoa, Askapenaren kidea