Fredi Paya: "Bertso Exam Center"

Txapelketako finalean oholtzara irteteko momentuak beti gogoratu dit itsasoa. Milaka burutxoak eta euren txaloak ekaitz egunetako olatuak dira. Ederrak, baina zure tamaina ñimiñoa gogoratzen dizutenak. Milaka bertsoen kresala daramagu zainetan, baina ez dago ur handitan sartzerakoan Segundo bateko hotzikara sentitzen ez duen marinelik. Buruaren abiadura biderkatzen duen adrenalina igoerak, zertara etorri garen gomutatzen digu. Badago txapelketa garaian behin eta berriz etortzen zaidan amesgaizto bat. Ofiziotan nabil bere aurpegia ikusterik lortzen ez dudan bertsolari batekin. Bertso itzelak kantatzen ditu, niri ere hala iruditzen zaizkit, eta areto erraldoia goraino betetzen duen jendetzak txalo zaparrada izugarria bueltatzen dio trukean. Nire txanda heldu, eta nire ahotik ezin soinurik atera. Ezpainak mugitzen ditut, baina ez da ezer ere entzuten. Eta egoera iratzartu artean luzatzen da. Jendearen zurrumurrua handituz doa, eta neuk ezin txintik esan. Agonikoa. Argazkia: Koska irratia.