Tamalez, hemen, etorkin guztiek ez dute aukera berdina eta “parperduna eta zuria” izanik, erabat pribilegiatua naizela aitortu behar dut. Hainbat lagunek urte asko baitaramatzate senideak ikusi gabe, paperen edo bidaiatzeko behar den dirua faltagatik.
Ipar hemisferioko negu gorriak eta euritsu hauetatik, munduko hegoaldeko udako sargorira eskala barik. Hemengo uholde eta ekaitzetatik, hango lehorte gogorrera.
Argi dago geure munduari egiten diogun kaltea gero eta nabariago dela, eta natura eta klimatologiaren umore aldaketak, hemendik aurrera gero eta biziagoak izango direla. Hala eta guztiz ere, krisi ekonomikoaren barruan, eguraldia baino, kaltegarriago dena sistema kapitalista dela zalantzarik ez daukat nik. Globala da krisia erabat, baina hegoaldeko herriek aspalditik pairatzen dute, guk, ordea, hemendik ikasi behar dugu “paranoia mediatiko eta finantzarioa“ honekin elkar bizitzen.
Hemen langabetuen kopurua handitzen doa, eta han ez dago inolako laguntzarik langabetuentzat. Hemen gune komertzial erraldoietan “zabor jana” erosten dute umeek eta han zaborretatik jaten dute hainbatek. Hemen gerrikoa estutu eta han turismo nabarmen jaisten da, eta aurreikuspenak are ilunagoak.
Baina botikak ez dira magikoak. Han irudimena askatzen da egoerari aurre egiteko, baita elkartasuna ere eta hori auzo eta herri txikietan argi geratzen da, dena banatzen baita, kolektibo sozialaren barruan, eta estatuak ez dauka eskua sartzerik.
Nere ustez hori da irakasten digutena, subiranotasun lokala eta antolakuntza herrikoia. Hemen ere une gogorrei aurrean martxan jarri beharko genukeen errezeta.
Fakun Aznarez (kazetari argentinarra)
"UK" aldizkariak argitaratutako iritzi artikulua.
Orain dela gutxi Argentinatik itzuli ginen familiarekin, gure urte bateko semeak aitaren sorterria ezagutuz gain, Atlantikoren beste aldeko senide eta lagunak ezagutzeko aukera izan zuen. Neuk hiru urte neramatzan joan gabe eta holako bidaiak “kontzentratuak” dira erabat. Distantziak gaindituz, senideen urte osoko maitasuna, aholkuak, pazientzia eta sentimenduak ekarri ditugu Euskal Herrira, ikusitako eta bizi izandako momentuak, ordenagailuko artxiboak balira bezala, urte honetan zehar apurka apurka “deskonprimitu” eta gozatuz joateko. Horrela izaten da “etorkin baten egunerokotasuna”, bi leku, baina batean sustraiak finkatu, bi errealitate ezberdinak baina batean buru belarri sartuta. Zailena, gauden lekuan burua izatea dela, baina azken batean aukeratu behar dugu zein den gure bizitokia (Aristarain zine zuzendariak ezaguna egin zuen esaldia: “Nuestro lugar en el mundo”). Eta nik aspalditik egin nuen hautua, Euskal Herria zela familia eraikitzeko lekua eta euskara izango zela bidea eta odola herria ezagutzeko eta maitatzeko. Argazkian, Getxo udalerrira bizitzera etorritako etorkin sendia.
Irakurle agurgarria:
HIRUKA gure eskualdeko euskara hutsezko hedabide bakarra da; egunero 10 udalerriren berri ematen dugu, eta hilabetero doan duzu aldizkaria kalean, tokiko komertzioetan zein erakunde publikoen egoitzetan. Eta orain doan bidaliko dizugu etxera nahi izanez gero! Proiektua bizirik jarraitzeko, ezinbestekoa dugu zu bezalako irakurleen babesa eta ekarpen ekonomikoa.
Egin zaitez HIRUKAlagun eta gozatu euskaraz!
Izan zaitez HIRUKAlagun