Hala ere, beste faktore batzuk kontutan hartu behar dira gertakizun hauen inguruko hausnarketa sakon bat egiteko orduan.
Borroka armatu "berri" honen atzean estrategia eta taktika iraultzaile bat existitzen den jakitea gustatuko litzaiguke. Ez gara gu izango zein, herriei esateko, are gutxiago inposatzeko, zelako borroka-molde erabili behar dituzten. Irlandar herriaren gehiengoak aspaldi erabaki zuen bide politikotik ekitea eta beraien erabakia errespetatu beharren gaude.
Era berean, "baldintza objektiboak" deritzogun horren existentzia ere bada tartean. Irlandar gazteria prekarietate kapitalistara kondenatuta dago. Gazte sektorea, bereziki emakumeak eta immigranteak, bortizki kolpatzen duen krisi ekonomiko kapitalista baten jo puntuan dago. Borroka nazionala ere "geldia" aurkitzen dugu, gobernu britainiarraren borondate eskasaren ondorioz. Hau dela eta, ez gara gu izango zein, gazte irlandarrei borrokatu ez dezaten esateko eta are gutxiago zelan borrokatu behar duten esateko. Bake prozesuaren "aurrerapauso motelaren" baldintza objektibo hauek eta irlandar gazteek pairatzen dituzten bizi-baldintza prekarioak, "krisi irlandar" honen arrazoietariko batzuk dira.
Zilegi ote da, baldintza hauetan, britainiar erasoen aurkako altxamendu errepublikano bat? 1972. urtean ere antzerako egoera bat eman zen, istorioa behin eta berriz errepikatzen da. Ez dugu ahaztu behar behin-behineko IRA edo IRA Probisionala IRA ofizialaren eraginkortasun ezaren ondorio dela.
Irlandan dagoen irtenbide bakarra, irlandar herriaren eskubidean eta autodeterminazioan oinarritutako bakea sendotzea da. Britainiar gobernuari Ulsterren burutzen dituen erasoen amaiera, desmilitarizazioa eta okupazioaren amaiera exijitzen diogu. Soilik baldintza hauetan erabaki dezake irlandar herriak bere etorkizuna.
Tiocfaidh Ar Lá!
Gora irlandar herria!
Kamaradak Gazte Internazionalisten Sareak Ipar Irlandako egoeraren inguruan egiten duen hausnarketa.