Krisiaren berri telebistaren bidez izan nuen lehenik. Susmagarria betiere. Eskuina hasi zen berba hori erabiltzen langabetuak ugaltzen hasi aurretik. Krisi ekonomikoa, hizkuntza guztietan beldurraren sinonimo. Eta krisiak izan dira langileon eskubideak murrizteko abagune nagusiak azken mende erdian. Etxeari eta etxekoei, gure minimo existentzialari eusteko ia edozer onartzeko prest gaudenean. Baina historiak erakutsi du formula horrek ez garamatzala inora. Hemen aurpegia eman beharra dago.
Krisi sakonenean sartuta dauden sektoreek irabazi izugarriak izan dituzte azken urteetan, komunikabideek sortutako panikoaren laguntzaz jende guztia kaleratzen dabiltza orain. Gugandik oso hurbil dirutza itzelak egin dituen jendea dago. Aberastasuna sortzeaz hitz egiten zuena, baina milaka familia kalean uzteko prest dagoena bere dirutzatik euro bat ipini aurretik.
Zerbait egin beharko da.
Fredi Paya bertsolari algortarrak gaur "Berria" egunkarian argitaratutako artikulua