Argalak esaten zuen borroka armatuak gure barruko gauzarik okerrenak ateratzen dituela, baina derrigorrezkoa zela aurrera egiteko. Eta ez dago dudarik, indarkeriaren errekurtsoak prestakuntza ideologiko eta moral handia eskatzen du. Egitura indartsu bat bestela. Baina batak eta besteak huts egiten dutenean, eta orain hogei urte herriko egituren gainetik jarduteko eskubidea eman zenez, nola mugatu baliabide horren erabilera? Deskontrolekoak faxistak ei dira ez dakit zer kamiseta jantzi eta badakit zein talde entzuteagatik. Patetikoa. Baina arrazoi horiek nahikoa iruditzen zaie batzuei. Eta horiek ezker abertzaleko sentitzen dira bihotzez. Euren auzo eta kaleetan eurak eta euren jarrera da ezker abertzalearen irudia. Ez Arnaldo eta ez idazten zein abesten ahalegintzen garena. Herri honen askapen borrokan ezkutatzen dira. Eta aldi berean ez dute agindurik onartzen. Faxismoaren aurka herri honetan beti egon da erakunde bat zabalik. Baina hor diziplina handia dago, ez zaie gustatzen.
Gure John Ramboak dira, Vietnam galduaren ondorio bizidun autonomoak. Gerra guztietan agertzen dira. Eta mugak geuk jarri behar dizkiegu, diskurtso pedagogiko bezain zorrotza eginez. Baina ez konfrontazioaren bidez. Bestela, ikusi pelikulak.
Fredi Paya bertsolari algortarrak pasa den ostiralean "Berria" egunkarian argitaratutako artikulua.
HIRUKA gure eskualdeko euskara hutsezko hedabide bakarra da; egunero 10 udalerriren berri ematen dugu, eta hilabetero doan duzu aldizkaria kalean, tokiko komertzioetan zein erakunde publikoen egoitzetan. Eta orain doan bidaliko dizugu etxera nahi izanez gero! Proiektua bizirik jarraitzeko, ezinbestekoa dugu zu bezalako irakurleen babesa eta ekarpen ekonomikoa.