Iparraldeko euskaldunek Paristik –Parisa– Parisko moldea erabili arren, eta beste adibide bakan batzuk ekar daitezkeen arren, ezin da justifikatu toki izen guztiekin, sistematikoki, horrela jokatzea. Esan bezala, normalena eta naturalena "e" bat tartekatzea da, izen arruntetan bezala; edo, kasurako, "New Yorkeko" esatea eta ez "New Yorko".
Baina moden eraginez –eta asko ditugu aspaldian euskaraz–, igual laster entzungo dugu "Errealgo jokalariak", edo "otsailgo izotzak", edo...
Badakizue, "bi mila hamahiruko" (sic) beste moda zatar bat.
Joseba Butron Jauregi euskaltzain eta irakasle algortarrak atzo "Berria" egunkarian argitaratutako artikulua
[© Joseba Butron - Berria.info] Aspaldion moda-modan ipini da kazetari eta esatarien artean "(-)go" amaiera. Alegia, "l" edo "n", "s" edo "r" amaiera duten toki izenei "(-)go" atzizkia ipintzea, "(-)ko" ipini beharrean; adibidez, Madrilgo, Portugalgo... (eta ez Madrileko, Portugaleko). Kontua da euskaraz hori horrela ere izan daitekeela, baina salbuespena izan da historian, joera nagusia "e" bat tartekatzea baita. Izen arruntetan bezala (uztaileko, gaineko...) tokien izenetan ere "e" hori ahoskatzea da normalena. Arrazoia? Ba, kasu batzuetan atzizkia "e" gabe lotzea ondo geratzen bada ere, ezin da kasu guztietan aplikatu, serie osoan: nongo: Portugalgo; nondik: Portugaldik; nora: Portugala. Nork esaten du euskaraz "Portugala joango naiz?" Edo Londresa, edo Londona? Argazkian, Joseba Butron orain hiru urte Jon Miranderen "Haur besoetakoa" liburuaren irakurraldi publikoan / cc-by-sa Josu Orbe.
Irakurle agurgarria:
HIRUKA gure eskualdeko euskara hutsezko hedabide bakarra da; egunero 10 udalerriren berri ematen dugu, eta hilabetero doan duzu aldizkaria kalean, tokiko komertzioetan zein erakunde publikoen egoitzetan. Eta orain doan bidaliko dizugu etxera nahi izanez gero! Proiektua bizirik jarraitzeko, ezinbestekoa dugu zu bezalako irakuleen babesa eta ekarpen ekonomikoa.
Egin zaitez HIRUKAlagun eta gozatu euskaraz!
Izan zaitez HIRUKAlagun