Nahiz eta beste batzuek, Orson Welles-i hitzak lapurtuta, lehenik bizitza doala dioten: zein zentzu du bizitzak kultura barik?
Arte-galeria txikiei, kultur elkarte sozialei, eta antzekoei; eta sorginoi orokorrean; oso zail izango zaigu konfina-birus honi aurre egitea… batez ere ekonomikoki.
Ezin da ukatu.
Baina ez da berria kultur sortzaileontzat prekaritatean bizitzearen kontu hau, ez da berria guretzako “si acaso, cuando eso, haremos todo para reactivar la cultura” entzun eta bizitzea.
Ez da kontu berria guretzat.
Ez da berria.
Beraz, ez gaitu prekaritate honek hilko.
Kultur sortzaileak esentzialak ez garela diote... Bueno, euren iritzia da hori.
Guk badakigu hala ez dela, beraz lanean jarraituko dugu.
Gero eskerrak emango dizkigute...
Enfin.
Hori ere ez da berria guretzat.
Balkoietatik kontzertuak, barre-algarak sorrarazten dizkiguten konfina-film laburrak, komikiak, “telebista” serieak, pelikulak, musika, arte-erakusketa birtualak… Edozein eratako liburu edo idatziak… Meditazioa... milioika eratako tutorial kulturalak...
Horiek dira itxialdi honentzako medikamendurik onena.
Kultura parazetamola baino hobea dela herriaren bizipoza berreskuratzeko argi daukagu.
Besteek diotena, oraintxe, guri bost.
Beraz:
Aurrera lagunok!
Aurrera sorginok!
Eta aupa GU!!!
