Zentzu horretan, langileek segurtasun-neurri egokiagoak, edukiera kontrolatzeko eta bajak ordezteko langileak gehiago kontratatzea, gehiegizko orduak aparteko ordu gisa ordaintzea, gehiegizko esfortzua konpentsatzeko atsedena hartzea eta Lidlek iragarritako konpentsazio-ordainsaria egokitzea eskatzen dute.
Apirilaren 28an enpresarekin egindako bileran, enpresak adierazi zuen adierazitako eremu guztietan neurriak hartzeko prest zegoela, konpentsazio-ordainsaria izan ezik. Argi dago elikadura-enpresak onura handiak lortzen ari direla alarma-egoera horretan.
Hala ere, Lidlek erabaki du langileok egiten dugun ahalegina eta hartzen dugun arriskua 160 eurorekin konpentsatzen dela, sektoreko beste enpresa batzuetan aitortzen dena baino askoz ere gutxiago. Lidlek ez du arrazoi ekonomikorik alegatu konpentsazio handiagoa ez ordaintzeko. "Lanuzteak onartu" egiten dituztela eta barne-politikako arrazoiek hemen estatu mailan onartutakoaz bestelako osagarri bat aitortzea eragozten diotela besterik ez du adierazten, non gauza bera aldarrikatzen ez duten beste gehiengo sindikal batzuk dauden.
ELAk aurretik ere bizi izan ditu Lidlekin negoziazio-prozesu horiek, eta berretsi dio egoerak bere horretan jarraitzen duela: errealitatea eta indar sindikala desberdinak dira hemen, eta eskatzen dugu lan-baldintzen negoziazioak ez daitezela egin hemen langileek botoa eman ez dieten sindikatuekin.
Sektoreko langileek aitorpen publiko edo limosnetatik haratago doan aintzatespena eskatzen dute. Sektoreko enpresak krisi honetan plantillek hartutako konpromisoaz eta gehiegizko ahaleginaz baliatzen dira, eta onura horiek horiek sortzen dituztenengan, langileengan, eragin behar dute. Hori dela eta, ELAk mobilizazioekin jarraituko duela iragarri du, Lidlek kolektiboari bidezko ordaina eman arte. Sindikatua bere lanaz harro dago, eta bidezko ordain duina eskatzen du.
